ตอน เด็กขุดต้นน้ำ

20211221

มนุษย์เรานั้น ล้วนมีแหล่งน้ำบริสุทธิ์ภายในจิตใจ แต่ก็มิทราบด้วยเหตุผลอันใด ทำให้เราค้นหาแหล่งน้ำดังกล่าวไม่พบเสียที ซึ่งอาจจะเป็นเพราะว่า ก้นบึ้งของจิตใจแห้งขอดมาก ดังนั้น เราจึงต้องเสาะแสวงหา เมื่อทราบว่าแห่งหนใดมีแหล่งน้ำไหลก็ต้องตั้งใจขุดให้ลึกลงไป หากเราวางมือไม่ขุดต่อไป ก็คงจะไม่มีน้ำไหลออกมา

 

ดังนั้น เราจึงต้องลงมือขุดต่อไปอีกครั้ง เพราะบางที สิ่งที่ขวางกั้นแหล่งน้ำ อาจจะเป็นเพียงหินก้อนเดียว ถ้าเราสามารถเคลื่อนก้อนหินก้อนนั้นออกไป น้ำบริสุทธิ์เหล่านั้นก็จะไหลพรั่งพรูออกมา ชะล้างความสกปรกออกไปจากจิตใจได้

20211221Template

                                                รูปโดย ศุภักษร ธิกา

เด็กขุดต้นน้ำ
เคยมีเรื่องเล่าเรื่องหนึ่งกล่าวไว้ว่า มีหมู่บ้านแห่งหนึ่งซึ่งขาดแคลนน้ำมาก ชาวบ้านจวนจะขาดน้ำตายอยู่แล้ว ดังนั้นชาวบ้านจึงช่วยกันขุดหาแหล่งน้ำ และมีเด็กชายคนหนึ่ง เห็นพวกผู้ใหญ่กำลังขุดหาแหล่งน้ำ ซึ่งได้ขุดลงไปลึกมากแล้ว เด็กชายจึงช่วยพวกผู้ใหญ่ขนดินอย่างตั้งใจ ต่อมาชาวบ้านต่างคิดว่า ไม่มีประโยชน์ที่จะขุดต่อไป เพราะอย่างไรเสียก็ไม่มีน้ำอยู่ดี แต่เด็กชายกลับคิดว่า “คนตั้งมากมาย ใช้เวลาขุดตั้งหลายวัน เพียงเพราะว่าไม่เห็นผล ก็จะล้มเลิกง่ายๆ อย่างนั้นหรือ ”

เมื่อชาวบ้านไม่มีเรี่ยวแรงและศรัทธาที่จะขุดหาแหล่งน้ำต่อ พวกเขาจึงหนีหายจากไป ทว่าเด็กชายกลับตัดสินใจลงไปในบ่อ ลงมือขุดไปเรื่อยๆ เรื่อยๆ จนกระทั่งขุดพบหินก้อนหนึ่ง ซึ่งมันหนักมาก แต่ชาวบ้านก็กลับบ้านไปกันหมดแล้ว ดังนั้น เด็กชายจึงพยายามที่จะเคลื่อนย้ายก้อนหินก้อนนั้นออกไป แต่ก็ไม่สามารถทำได้ ด้วยความเหนื่อยล้า เด็กชายจึงทรุดตัวลง และก็เผลอหลับไปอย่างรวดเร็ว

“เอ๊ะ! เหมือนได้ยินเสียงอะไรสักอย่าง” เด็กชายตั้งใจฟังเสียงดังกล่าว มันคล้ายกับเสียงน้ำไหล “เสียงน้ำมาจากที่ไหนนะ” เด็กชายรีบใช้มือขุดดินออกเรื่อยๆ 6 วัน 6 คืน ที่ขุดดินในบ่ออยู่อย่างนั้น จึงมีช่องว่างให้เคลื่อนก้อนหินได้ในที่สุด เด็กชายจึงใช้แรงผลักหินก้อนนั้นออกไป ทำให้น้ำไหลออกจากก้นบ่อทันที

แต่เนื่องจากเด็กชายใช้เรี่ยวแรงที่มีขุดบ่อน้ำมาหลายวัน เขาจึงเป็นลมล้มพับลง ในขณะที่น้ำค่อยๆ ท่วมร่างของเด็กชาย ก็เป็นเวลาเดียวกันกับที่ชาวบ้านกำลังออกมาตามหาเขา แต่ไม่มีใครทราบเลยว่าเขาอยู่ในบ่อน้ำ

เมื่อเด็กชายได้สติ เขาก็ใช้เรี่ยวแรงที่มีตะโกนออกไปว่า “มีน้ำแล้ว เรามีน้ำใช้แล้ว” เมื่อชาวบ้านได้ยิน ก็ตามเสียงไปจนถึงบ่อ จึงเห็นว่าในบ่อมีน้ำแล้ว แต่ก็มีเด็กชายเป็นลมล้มพับอยู่ ชาวบ้านจึงรีบช่วยเด็กชายขึ้นมา เด็กชายใช้เวลาถึง 6 วันในการขุดบ่อน้ำ เคลื่อนหินก้อนนั้นออก จนทำให้น้ำไหลออกมา เด็กชายตัวน้อยได้กลายเป็นผู้ที่ช่วยชีวิตคนทั้งหมู่บ้าน

นิทานเรื่องนี้ทำให้เห็นว่า ทุกคนต่างก็อยากจะขุดหาแหล่งน้ำ และเหมือนว่าใกล้จะขุดถึงแหล่งน้ำแล้ว แต่ทุกคนกลับถอดใจและล้มเลิกความตั้งใจไปเสียกลางคัน ถึงแม้ว่าพวกผู้ใหญ่จะไม่ขุดหาแหล่งน้ำต่อ แต่เด็กชายก็คงหยัดยืน เชื่อมั่น และขุดบ่อน้ำต่อไป จนสามารถค้นพบแหล่งน้ำได้

พวกเราจึงควรมุ่งมั่นตั้งใจให้เหมือนกับเด็กชายผู้นั้น หากตั้งใจแล้ว ก็จะได้ยินเสียงแหล่งน้ำที่อยู่ในจิตใจ ดังนั้น เราจึงต้องมีความเชื่อมั่น การที่เราไม่มีความเชื่อมั่นและศรัทธา เป็นเพราะว่าเราไม่ได้นำ “ธรรมะ” มาปรับใช้ หากว่าเรานำ “ธรรมะมาใช้แล้ว” พวกเราก็จะมีความเชื่อมั่นและศรัทธา เพียงเรามีความเพียรพยายามเพิ่มขึ้น ก็จะสามารถได้ยินเสียงแหล่งน้ำในจิตใจได้ เพียงใช้ความพยายามเพิ่มขึ้นอีกนิด แหล่งน้ำในจิตใจก็จะพรั่งพรูออกมา

เมื่อน้ำอันบริสุทธิ์ไหลออกมา กระแสน้ำนี้ก็จะชะล้างความสกปรกออกไป จิตใจเราก็จะใสสะอาดบริสุทธิ์
จิตใจคนเรานั้นก็เหมือนกับกระจกเงาด้านหนึ่ง จำเป็นต้องเช็ดทำความสะอาด หากเราเช็ดกระจกให้ใสสะอาดแล้ว กระจกก็จะสามารถส่องสะท้อนทุกอย่างได้กระจ่างชัดเจน เราต้องใช้ความเพียรพยายามเช่นเดียวกับการขุดบ่อน้ำ คนที่ขุดบ่อน้ำก็เปรียบเสมือนคนที่เช็ดกระจก ต้องใช้ความเพียรพยายาม จึงจะสามารถทำให้จิตใจเราใสสะอาดได้

ความวุ่นวายจิตใจเกิดขึ้นได้อย่างไร ที่จริงแล้ว ความวุ่นวายนั้นเกิดขึ้นจาก เราเก็บเอามาใส่ใจ ทั้งปัญหาจากสภาพแวดล้อมในการดำเนินชีวิต ปัญหาจากผู้คนใกล้ชิดมิตรสหาย ปัญหาจากการปิดกั้นจิตใจของตัวเอง ปัญหาเหล่านี้ล้วนเป็นอุปสรรคในการทำความดี ก่อเกิดเป็นกิเลสสั่งสมภายในจิตใจ หากจิตใจมีความเขลา ต้องใช้น้ำแห่งความสำนึกผิดมาชะล้าง จากนั้นขจัดมันออกไปให้หมดสิ้น

เช่นเดียวกันกับในนิทาน หลังจากใช้แรงเคลื่อนก้อนหินที่ขวางทางน้ำไหลก้อนนั้นออกไป น้ำก็จะสามารถไหลออกมาได้ สามารถชำระล้างความสกปรกออกไป ทำให้จิตใจของเราเปิดกว้างและบริสุทธิ์ ไร้ซึ่งสิ่งแปดเปื้อนให้มัวหมอง
เรื่องไม่เป็นเรื่องทั้งหลาย กลายเป็นปัญหาที่รบกวนจิตใจของเรา ฉะนั้น เราก็ควรกระทำเหมือนกับเด็กน้อยไร้เดียงสาในนิทาน โดยการเคลื่อนก้อนหินที่ขวางแหล่งน้ำออกไป ท่านธรรมาจารย์มักจะกล่าวอยู่เสมอว่า จะชะล้างจิตใจผู้คนให้สะอาดบริสุทธิ์ จำเป็นต้องใช้จิตใจที่สะอาดของตัวเราก่อน เมื่อจิตใจเราใสสะอาดบริสุทธิ์ ก็จะสามารถส่องสะท้อนจิตใจของผู้อื่นได้ ดังนั้น หากเราเคลื่อนก้อนหินที่ปิดขวางแหล่งน้ำบริสุทธิ์ ที่เดิมทีอยู่ในจิตใจของมนุษย์ไปได้ น้ำอันบริสุทธิ์ก็จะสามารถไหลพรั่งพรูออกมาชะล้างสิ่งสกปรก ให้ไร้ซึ่งสิ่งมัวหมองได้

 

คอลัมน์ "จิตอาสา บันดาลใจ"

ชักชวนลดละเลิกกินเนื้อสัตว์ ไม่ท้อแม้โดนปฏิเสธ

ชักชวนลดละเลิกกินเนื้อสัตว์ ไม่ท้อแม้โดนปฏิเสธ

“วันไหนที่ตกลงกันว่า ฉันจะทำอาหารมังสวิรัติ ทำไมเขาต้องงานยุ่งเป็นพิเศษ จนกลับมากินข้าวเย็นที่บ...

“กินเจ” บทพิสูจน์คำสัญญา

“กินเจ” บทพิสูจน์คำสัญญา

“หนูจะไม่กินพวกเจ้าแล้วนะ” นี่คือเสียงของ คุณจรรยพร เข้มแข็ง ในวัย 8 ขวบ พูดบอกกับตัวเอง หลังจา...

งดกินเนื้อสัตว์ ด้วยใจกตัญญู

งดกินเนื้อสัตว์ ด้วยใจกตัญญู

“ตอนนั้นเราทุกคนในครอบครัว ตัดสินใจกินมังสวิรัติเป็นระยะเวลา 100 วัน เพื่ออุทิศกุศลบุญให้กับคุณแม่ ...

บทเรียนจากกุ้งเผา สู่การงดกินเนื้อสัตว์

บทเรียนจากกุ้งเผา สู่การงดกินเนื้อสัตว์

“เมื่อก่อนฉันจะงดเนื้อสัตว์ เฉพาะช่วงเทศกาลกินเจเท่านั้น แต่เมื่อมาฟังการบรรยายของจิตอาสาฉือจี้...

กินง่ายอยู่ง่าย สุขใจไร้โรคภัย

กินง่ายอยู่ง่าย สุขใจไร้โรคภัย

“ตอนเริ่มต้น ฉันกำหนดว่าจะกินทุกวันพระ แต่พอถึงวันพระ ก็มีเหตุจำเป็นให้ต้องรับรองลูกค้าหรือแขกที่...

กินมังสวิรัติ เลิกเนื้อสัตว์ เคารพชีวิต

กินมังสวิรัติ เลิกเนื้อสัตว์ เคารพชีวิต

“ฉันก็เหมือนคนอื่นๆ ค่ะ ตอนเด็กๆ แม่ให้กินอะไร ฉันก็กินอย่างนั้น ดังนั้นฉันจึงคิดเสมอว่า ทั้งหมูเห...

ยืนหยัดบนวิถีโพธิสัตว์ มุ่งมั่นเผยแผ่ธรรมะ

ยืนหยัดบนวิถีโพธิสัตว์ มุ่งมั่นเผยแผ่ธรรมะ

1 ร่วมเดินบนวิถีโพธิสัตว์ เผยแผ่ธรรมะขจรไกล รอยยิ้มอบอุ่น ท่าทีอ่อนโยน สื่อให้เห็นถึงความมี...

เปลี่ยนชีวิต ด้วยจิตอาสา

เปลี่ยนชีวิต ด้วยจิตอาสา

จากพ่อบ้านที่ชอบสำมะเลเทเมา จนภรรยาเอ่ยปากขอหย่า แต่ด้วยเหตุปัจจัยอันไม่คาดฝัน ทำให้ คุณชาญเดช ...

“เสริมสร้างจิตสาธารณะ” จากเรียนรู้ ปฏิบัติ สู่การถ่ายทอด

“เสริมสร้างจิตสาธารณะ” จากเรียนรู้ ปฏิบัติ สู่การถ่ายทอด

เริ่มต้นจากการนำนักศึกษา ร่วมสัมผัสวัฒนธรรมอันดีงามฉือจี้ ผ่านการแสดงภาษามือประกอบเพลงคุณธรรม ก่อ...

สุขใจในงานจิตอาสา มุ่งเดินบนวิถีโพธิสัตว์

สุขใจในงานจิตอาสา มุ่งเดินบนวิถีโพธิสัตว์

“ผมโชคดีที่ได้เป็นจิตอาสาฉือจี้” คุณพีระพัฒน์ เครือใจ วัย 68 ปี หรือเป็นที่รู้จักในชื่อเล่นว่า...

ก้าวผ่านคำว่า “หน้าที่” ทำความดีด้วย “หัวใจ”

ก้าวผ่านคำว่า “หน้าที่” ทำความดีด้วย “หัวใจ”

ก้าวผ่านคำว่า “หน้าที่” ทำความดีด้วย “หัวใจ” “เขาพูดกันว่าหมอ พยาบาล เป็นดั่งพระโพธิสัตว์ ...

แน่วแน่ในปณิธานอันแรกเริ่ม เผยแผ่แนวคิดฉือจี้เชิญชวนพระโพธิสัตว์

แน่วแน่ในปณิธานอันแรกเริ่ม เผยแผ่แนวคิดฉือจี้เชิญชวนพระโพธิสัตว์

แน่วแน่ในปณิธาน มุ่งเดินสู้เส้นทางพระโพธิสัตว์ “จะเดินตามแนวคิดของท่านธรรมาจารย์ และจะขยายแนว...

จิตอาสาต่างชาติร่วมกิจกรรมรักษาพยาบาล ช่วยเหลือผู้อื่นด้วยใจปีติสุข

จิตอาสาต่างชาติร่วมกิจกรรมรักษาพยาบาล ช่วยเหลือผู้อื่นด้วยใจปีติสุข

ทุ่มเทเสียสละดั่งหน้าที่ตน ช่วยเหลือผู้คนดั่งญาติมิตร หากแพทย์เริ่มตรวจรักษาผู้ป่วยแล้ว ความย...

เรียนรู้จากการบริการผู้อื่น พัฒนาตนเองจากการเสียสละ

เรียนรู้จากการบริการผู้อื่น พัฒนาตนเองจากการเสียสละ

“ทางเต็นท์ขอชุดเครื่องเสียงและไมโครโฟนเพิ่มอีกหนึ่งชุดค่ะ” อาสาสมัครฉือจี้ คุณหธญา ริมพนาเวศ แปลคำ...

เรียนรู้ขณะลงมือทำ ลงมือทำขณะเรียนรู้ ปรับเปลี่ยนแนวคิด ขจัดความทุกข์ในใจตน

เรียนรู้ขณะลงมือทำ ลงมือทำขณะเรียนรู้ ปรับเปลี่ยนแนวคิด ขจัดความทุกข์ในใจตน

คุณจิ้นหรงกัง ผู้ซึ่งมีความปีติช่วยเหลือคนยากจนเป็นทุนเดิม โดยก่อนที่จะเข้ามาเป็นอาสาสมัครฉือจ...

ดูแลงานงานระดมจิตอา จุดประกาย “เมตตาจิต” ให้บุคลากร

ดูแลงานงานระดมจิตอา จุดประกาย “เมตตาจิต” ให้บุคลากร

ดูแลงานระดมจิตอาสา ช่วยงานรักษาพยาบาล จากการรู้จักกับคุณยงเกียรติ เกียรติเสริมสกุล หนึ่งในอาส...

ธรรมะส่องสว่างในจิตใจ เปิดโลกใบใหม่ด้วยงานการกุศล โดย คุณสุพัตรา  ปสุตานนท์

ธรรมะส่องสว่างในจิตใจ เปิดโลกใบใหม่ด้วยงานการกุศล โดย คุณสุพัตรา ปสุตานนท์

เรียนรู้ถนอมความสุขของตน เมื่อพบเจอกับความทุกข์ของผู้อื่น“ครอบครัวบุญคุณ” ครอบครัวแรกที่ฉือจี้ใ...

คุณหมอผู้เปี่ยมด้วยเมตตา ยินดีเสียสละเพื่อมวลชน

คุณหมอผู้เปี่ยมด้วยเมตตา ยินดีเสียสละเพื่อมวลชน

คุณหมอผู้เปี่ยมเมตตา ร่วมเสียสละเพื่อคนในสังคม “ลองดูสามีฉันสิ เขามาหาหมอหลี่ได้แค่ 2-3 เดือน...

เรียนรู้ขอบพระคุณ เปลี่ยนแปลงความคิด บนเส้นทางฉือจี้ คุณชนิตา สุริยมานพ

เรียนรู้ขอบพระคุณ เปลี่ยนแปลงความคิด บนเส้นทางฉือจี้ คุณชนิตา สุริยมานพ

“คุณชนิตา สุริยมานพ” เป็นหนึ่งในชาวไต้หวันที่แต่งงานและย้ายมาอยู่ประเทศไทยตั้งแต่ปี พ.ศ.2521 เ...

แม่พิมพ์แห่งความหวังรุ่นแรก  “ผอ.นนทภัทร  ประวีณชัยกุล”

แม่พิมพ์แห่งความหวังรุ่นแรก “ผอ.นนทภัทร ประวีณชัยกุล”

ผลผลิตทางการศึกษาที่งดงาม ครบรอบ 10 ปี โรงเรียนฉือจี้เชียงใหม่กับนักเรียนที่จบการศึกษาระดับ...

ใช้เวลาอย่างคุ้มค่า ทำปัจจุบันให้ดี ยืนหยัดตราบนานเท่านาน คุณลัดดา เจริญสวัสดิชัย

ใช้เวลาอย่างคุ้มค่า ทำปัจจุบันให้ดี ยืนหยัดตราบนานเท่านาน คุณลัดดา เจริญสวัสดิชัย

เมื่อก้าวเข้ามาใน “ฉือจี้” ชีวิตก็แตกต่างไปจากเดิม “ฉือจี้ไต้หวันมาทำงานสงเคราะห์ช่วยเหลือผ...

เรียนรู้ความเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์  ขยายหัวใจด้วยรักอันยิ่งใหญ่

เรียนรู้ความเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ ขยายหัวใจด้วยรักอันยิ่งใหญ่

คุณเคยรู้สึกไม่พอใจกับชีวิตตัวเองมั้ย เคยทุ่มเทความคิดจิตใจไปกับการกังวลห่วงใยสมาชิกในครอบครัวตัวเ...

ภาระหน้าที่แห่งความสุข ครอบครัวคือพลังใจ

ภาระหน้าที่แห่งความสุข ครอบครัวคือพลังใจ

“โรคภัย” เป็นรากเหง้าแห่งความทุกข์ยาก เป็นต้นเหตุแห่ง “ความยากจน” ในมุมหนึ่งของเมืองฟ้าอมรอย่างกร...

เมล็ดพันธุ์ฉือจี้เมล็ดแรกในเมืองไทย   คุณเฉินลี่หน่วน

เมล็ดพันธุ์ฉือจี้เมล็ดแรกในเมืองไทย คุณเฉินลี่หน่วน

พ.ศ. 2531 คุณเฉินลี่หน่วน ติดตามสามีคุณหวงจงจี ซึ่งไปลงทุนสร้างโรงงานในต่างแดน เดินทางจาก...

ก้าวข้ามความเจ็บป่วยตน ทำประโยชน์เพื่อผู้อื่น

ก้าวข้ามความเจ็บป่วยตน ทำประโยชน์เพื่อผู้อื่น

"แม้จะเดินแต่ละก้าวก็ไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ถ้าใจมุ่งมั่นก็ไม่ยากเกินไปค่ะ" จิตอาสาฉือจี้ ค...

«
»