หากจิตใจของเราสามารถเป็นอิสระได้ โดยไม่ถูกกระทบจาก คน เรื่องราวและวัตถุรอบกาย รวมทั้งรู้จักเห็นอกเห็นใจผู้อื่น นี่จึงจะเป็นจุดหมายสูงสุดของการบำเพ็ญตน ดังนั้นเราจึงต้องจำเอาไว้เสมอว่า จะต้องดูแลรักษาจิตใจให้ดีทุกวัน อย่าหวั่นไหวไปตามสิ่งที่มากระทบ

ทุกคนต่างก็รู้ว่า “จิตใจ พระพุทธ และสรรพชีวิต” ล้วนเท่าเทียมกัน ความบริสุทธิ์ผ่องแผ้วนี้ พระพุทธองค์ก็ไม่ได้มีมากไปกว่าเรา เราปุถุชนก็ไม่ได้มีน้อยไปกว่าพระพุทธองค์

พระพุทธองค์ตรัสว่า “การได้ใกล้ชิดกับพระพุทธเจ้าทั้งหลาย เพราะความวิริยะจากหลายภาพหลายชาติ” ไม่ว่าจะเป็นพระพุทธเจ้าองค์ไหน ต่างก็มีเหตุปัจจัยให้มาจุติยังโลกมนุษย์แตกต่างกันออกไป เพราะพระพุทธองค์จุติมาตามความต้องการของโลกมนุษย์

 ในแง่ของชีวิตทางโลก มีความแตกต่างระหว่างร่ำรวยกับยากจน “ยากจน” คือไม่มีเงิน ขาดแคลนสิ่งของ ไม่มีสิ่งของต่างๆ ที่เป็นรูปธรรม นี่คือ “ความยากจน” ที่เป็นรูปธรรมในทางโลก